Kleinschalig maar krachtig piano- en saxofoonrecital
Gehoord: 31 juli 2022, Ingenhousz Breda
Door Olga de Kort
Het overweldigende concertaanbod van deze zomer plaatst menig muziekliefhebber voor een moeilijke maar onvermijdelijke keuze: welk concert moet je kiezen en welk muziekfestival moet je absoluut niet missen? Het pluspunt van een rijkgevulde agenda is wel dat men voor een bijzondere concertervaring helemaal niet naar een grote concertzaal hoeft af te reizen. Ook een kleinschalige uitvoering in je eigen woonplaats kan voor interessante muzikale ontmoetingen zorgen. Dat overkwam muziekliefhebbers van Breda afgelopen zondagmiddag die ondanks de afwezigheid van reclame toch de weg naar de kapel van Ingenhousz wisten te vinden. Daar trad de jonge Duitse saxofoniste Lisa Schreiber op met een try-out van haar programma voor de laatste selectieronde van de Deutscher Musikwettbewerb in Bonn. Ze werd begeleid door Maria Nemtsova, de Russische pianiste voor wie je anders wel naar een groot concertpodium in Nederland of in het buitenland moet gaan.
Maria Nemtsova opende het concert met een lyrische Winter Morning door Polina Nazaykinskaya (1987), die haar aan de tragische ochtend van afgelopen februari herinnerde toen ze het nieuws over het begin van de oorlog in Oekraïne hoorde. Deze persoonlijke noot voegde een extra lading toe aan de mooie zangerige melodielijnen, die uiteindelijk afgebroken werden door barstende dissonanten. Ook bij de daaropvolgende Nocturne op. 9 nr.1 van Frédéric Chopin maakte de pianiste het publiek attent op het feit dat dit nostalgische en door Maria zeer fraai gespeelde stuk door een uit zijn land gevluchte Poolse componist werd geschreven. Het Oekraïense thema kwam nog later terug met de muziek van in Oekraïne geboren Nikolai Kapustin (1937-2020). Zijn in de klassieke vorm gestoken virtuoze Variations op. 41 (1984) voor piano solo brachten aanstekelijke jazz ritmes en vrije harmonieën in de stijl van Stravinsky, Count Basie en Erroll Garner bij elkaar.
Jazz is wel de muziekstijl waar de saxofoon het meest mee wordt geassocieerd. Klassieke saxofoon heeft echter veel te bieden en kan de luisteraar versteld laten staan van zijn mogelijkheden, speeltechnieken en bijzondere klanken. Zoals in Kokoro (2013) van Jean-Denis Michat (1971), het solostuk waar Lisa moeiteloos een oosters-Japans aandoende sfeer met haar sopraansaxofoon creëerde. Het verstilde Spiegel im Spiegel (1978) van Arvo Pärt (1935) bracht een heel andere, rustig-meditatieve sfeer met zich mee, net als de donkergetinte La Malinconia (1949) van Henk Badings (1907-1987), die een en al de verklanking van melancholie was. Een waar hoogtepunt van het concert was een zeer effectvolle, ritmisch grillige en virtuoze Klonos (1993) voor altsaxofoon en piano van Piet Swerts (1960). In haar toelichting vertelde Lisa dat de titel van dit stuk naar een spieraandoening verwees die door ongecontroleerde en onverwachte bewegingen werd gekenmerkt. Deze contrastrijke compositie zat inderdaad vol scherpe tegenstellingen en onverwachte klanken en klankcombinaties, die het duo zeker onder controle had.
Het was een kort maar gevarieerd en krachtig programma dat in de programmering van een grote zaal niet zou misstaan. Hoewel Lisa Schreiber nog aan het Conservatorium van Amsterdam bij Arno Bornkamp studeert, heeft ze al enkele prijzen op diverse concoursen gewonnen, waaronder de 3de prijs van het Prinses Christina Concours. Ze maakt deel uit van het Dokwerk Saxophone Quartet en na de zomer ook van het jongNBE. Sinds vorig jaar is zij ook laureaat van Classic Jong Masters, dat dit concert in Breda heeft georganiseerd. Haar naam moeten we zeker onthouden.
