Over dit nummer 2/3-2020

Op de dag dat de Corona-uitbraak op 11 maart jl. officieel tot pandemie werd verklaard, speelde Het Busch Trio nog een concert in het Concertgebouw. Wij publiceerden onze voorlopig laatste recensie op de website van De Nieuwe Muze en diezelfde dag kondigde premier Rutte de lockdown af. Daarna werd het stil in Nederland, alsof het altijd zondag was. Concertzalen gingen dicht, festivals werden afgelast, het muziekleven kwam volledig stil te liggen. Maar musici zijn creatief en veerkrachtig. Al gauw begon het digitale concerten te regenen en muziek streamen werd ‘het nieuwe normaal’. Zelfs het afgelaste Mahler Festival besloot alsnog dapper door te gaan als Mahler Festival online. Iets is altijd beter dan niets, maar concerten versimpelen tot een beeldscherm leidt onherroepelijk tot verschraling van de muzikale ervaring. Gelukkig is het allemaal maar tijdelijk, al weten we nog niet voor hoelang. In ons extra dikke zomernummer besteden we aandacht aan de gevolgen van de Coronacrisis voor het muziekleven. We sluiten met terugwerkende kracht aan bij het Mahler Festival online en belichten het fenomeen Mahler vanuit vele invalshoeken. Maar we staan ook stil bij de dood van Krysztof Penderecki en Reinbert de Leeuw. Door het afblazen van het Holland Festival ging ‘Mei’ van Louis Andriessen voorlopig nog niet in première, maar we plaatsen de componist wel in retrospectief. De herdenking van 75 jaar oorlog komt langs in een interview met Channa Malkin en een artikel over de Joodse Snarenfabriek van Jacques Wolfgang Hakkert. Ook besteden we uitvoerig aandacht aan het afscheid van Jan Wijn, de belangrijkste pianopedagoog van Nederland. Om de stilte te doorbreken gaat De Nieuwe Muze gewoon door als onafhankelijk muziekblad. Daarnaast posten we met grote regelmaat muzikale zaken op Facebook.