over-dit-nummer-5-2022
Het zijn moeilijke tijden voor de pianowereld. Onlangs overleed Jan Wijn, de belangrijkste pianopedagoog van Nederland. De Serie Meesterpianisten is van het toneel verdwenen, en ook al zijn er nieuwe pianoseries in o.a. het Muziekgebouw aan ’t IJ en Het Concertgebouw, het ‘familiegevoel’ is een beetje verdwenen.
Toch zijn er ook veelbelovende initiatieven, zoals International Holland Piano Series van Santiago Costa in Hengelo. En gelukkig komen er steeds weer nieuwe pianotalenten bovendrijven, zoals Florian Verweij. Deze herfst gaat alle aandacht uit naar de 9e editie van de Cello Biënnale, het grootste cellofeest ter wereld, die van 20-29 oktober plaatsvindt in het Muziekgebouw in Amsterdam. Jean-Guihen Queyras is er ‘artist in residence’ en Abel Selaocoe symboliseert ‘de andere cello’. Natuurlijk is er ook weer het Nationaal Celloconcours, waarvan de finale zich afspeelt op 28 oktober.
Marcel Proust, die 100 jaar geleden overleed, hield veel van de muziek van César Franck, die 200 jaar geleden werd geboren. In dit nummer zoemen we in op de componist en de schrijver, die zulke overgevoelige oren had dat hij zijn slaapkamer met kurk liet bekleden. Hoe dat zit met overgevoelige oren legt Erik Fokke uit in zijn artikel over het oor. Julian Schneemann trekt langs met zijn muzikale karavaan en componist Roman Stolyar vraagt aandacht voor Oekraïne. Laten we hopen dat Queyras gelijk heeft als hij zegt: ‘Ik denk dat iedereen van binnen gecompliceerd is en dat het heel goed zou zijn als mensen, bijvoorbeeld door te luisteren naar Schumanns Celloconcert, wat vaker naar binnen keken. Als mensen bereid zouden zijn aan zichzelf te werken, zouden alle oorlogen volgens mij plaats maken voor een wereld van harmonie, met veel minder chaos en problemen.’
Wenneke Savenije
