Simply Quartet maakt veelbelovend Concertgebouwdebuut in de serie Rising Stars

 

Werken van Fanny Mendelssohn, Julia Lacherstorfer en Dvorak

Gehoord: 13/10, Kleine Zaal, Concertgebouw

Onder auspiciën van de ECHO (European Concert Hall Organisation) brengt de serie Rising Stars jaarlijks – zolang er tenminste geen pandemie is om roet in het eten te gooien – de meest veelbelovende jonge muziektalenten naar de grote concertpodia van Europa. Zo streek onlangs het Simply Quartet uit Wenen neer in de Kleine Zaal van het Concertgebouw, om voor eens en voor altijd duidelijk te maken dat dit jonge strijkkwartet, dat al een kast vol prijzen won, het kwaliteitsniveau ‘veelbelovend’ al dubbel en dwars heeft overstegen. Het aanstekelijke spel van Simply Quartet is rijp en gelouterd in de beste Weense traditie, de intonatie is loepzuiver, de fraseringen zijn levendig en genuanceerd, het samenspel is geconcentreerd en uitgebalanceerd, de samenklank is diepzinnig en sprankelend en de presentatie van het kwartet -zowel op het podium als digitaal, zie www.simplyquartet.com – is tegelijkertijd cool en klassiek. Voor alles stralen de spelers overgave en speelvreugde uit.

Boeiend is dat Simply Quartet is samengesteld uit een Chinese primarius (Danfeng Sang uit Guilen), een Oostenrijkse tweede violiste (Antonia Rankensberger uit een klein dorpje in de bergen), een Chinese altviolist (Xiang Lyu uit Shanghai) en een Noorse cellist (Ivan Valentin Hollup Roald uit Oslo). In hun eigen woorden: ‘From Chinese philosophy comes the idea of a great entirety in which opposites depend on and complement each other. Based on this idea, we combine complexity and simplicity. As four different individuals we shape the unity of the string quartet, the royal genre of chamber music.’ De jonge musici, die vanuit hun diverse culturele achtergronden als strijkkwartet een ‘eigen muzikale taal’ proberen te ontwikkelen, leerden elkaar kennen tijdens hun conservatoriumstudie in Wenen.

 

 

Maar de eerste formatie van Simply Quartet werd opgericht door Chinese muziekstudenten in Shanghai. Op advies van de altvioolpedagoog Jensen Horn-Sin Lam, reisde Simply Qartet I af naar Wenen om zich verder te verdiepen in de kunst van het strijkkwartet spelen aan het Joseph Haydn Institute van de University of Music and Performing Arts in Wenen. Violist Johannes Meissl van het Artis werd hun belangrijkste coach, maar twee van de vier Chinese musici haakten af, zodat Danfeng Sang en Xiang Lyu op advies van hun leraren gingen proefspelen met Antonia Rankensberger en Ivan Valentin Hollup Roald. Dat resulteerde in Simply Quartet II, want al gauw bleken de vier musici samen een goede chemie te hebben. Er volgden behalve bij Meissl ook kwartetlessen bij violist Günther Pichler van het Alban Berg Quartett aan de Reina Sofia School of Music in Madrid. Al gauw stroomden de eerste prijzen binnen. Simply Quartet won in een paar jaar tijd de International Carl Nielsen Competition in Kopenhagen, de ‘Quator á Bordeaux’, ‘Franz Schubert and the Music of Modernity’ in Graz en de Jospeh Haydn Chamber Music Competiton in Wenen. Geen wonder dat het Weense Konzerthaus het Simply Quartet opnam als onderdeel van haar Great Talent Programm.

En nu openden ze in Amsterdam hun debuut met een wervelende uitvoering van het enige strijkkwartet dat Fanny Mendelssohn ooit gecomponeerd heeft. Helaas, want deze zus van Mendelssohn deed als componiste niet of nauwelijks onder voor haar broer Felix. In een stijl die duidelijk verwantschap vertoont met Bach en het muzikale idioom van haar jongere broer, schreef Fanny elegante muziek die de luisteraar bij de strot grijpt. In onstuimige golven van donkere gemoedsbewegingen en lichtvoetige lyriek balde Mendelssohns zus al haar talenten en romantische expressiviteit samen tot een indrukwekkend epos, dat Simply Quartet warmbloedig én transparant tot de verbeelding liet spreken. De jeugdige energie van het strijkkwartet vormde een organische eenheid met de nauwverholen onrust van Fanny’s relatief onbekend gebleven strijkkwartetnoten die, voorlopig weer even bevrijd van het stof, begonnen te zingen, wenen, dromen en charmeren. Het klonk prachtig.

 

Daarna presenteerden de vier musici van Simply Quartet zichzelf op hoogst originele wijze in het stuk ‘un:fold’ van Julia Lachersdorfer, dat voor hen werd geschreven in opdracht van de ECHO, Wiener Konzerthaus, Musikverein Wien, Elbphilharmonie Hamburg en Konzerthaus Dortmund. Een voor een pakten de musici de microfoon om op simpele begeleidingsklanken vanuit het kwartet iets over hun land van herkomst te vertellen, waarna het strijkkwartet als geheel steeds een soort klankimpressies van het verhaalde uitvoerde, waarin folkloristische elementen uit het beschreven land van herkomst te herkennen waren. Leuk, origineel en sfeervol gedaan, want als luisteraar voelde je je meteen meer betrokken bij de individuen waaruit Simply Quartet bestaat. Zo werd hun geslaagde chemie des te verbazingwekkender.

Simply Quartet besloot haar debuut in het Concertgebouw met een lieflijke, flexibele en gestroomlijnde uitvoering van Dvoraks Strijkkwartet nr. 14 in As, op. 105, geschreven nadat de componist lange tijd in Amerika had vertoefd. De blijdschap die de Tsjechische componist ervoer bij de hereniging met zijn Boheemse geboortegrond vertaalde zich in een veelvoud aan kleurrijke folkloristische elementen, waarmee het multiculturele Simply Quartet goed raad bleek te weten. ‘Te veel dromen en te weinig denken, meer gemoedelijkheid dan geest’ luidde bij de première in 1895 de kritiek. De gevreesde criticus Eduard Hanslick had echter een andere mening: ‘Dit is zuiver meesterschap.’ Dankzij de geestdriftige speelwijze van Simply Quartet zong en danste de Slavische componist in opperbeste stemmig door de zaal.

Wenneke Savenije

Info:

https://www.simplyquartet.com

In februari 2022 zal het Simply Quartet zijn opwachting maken in het Februari Festival in De Nieuwe Kerk in Den Haag!

 

Steun De Nieuwe Muze! Volg ons, like ons of neem een abonnement!

You May Also Like

Katia en Marielle Labeque in magische en holle muziek

Napels – Elektra verzuipt in trage tempi

  Nikola Meeuwsen benadert Mendelssohn als fijnzinnige kamermuziek

Wereldpremière Techno IV – Concert voor Piano en Orkest van Karen Tanaka