Tania Kross besluit vandaag haar voorlopig laatste tournee in het Concertgebouw
Nog één keer is Tania Kross in Nederland te horen, voor ze terugvliegt naar Curacao, het eiland waar ze geboren is. Ze is voorlopig niet van plan om terug te keren, dus wilt u de stralende zangeres nog een keer live horen, ga dan vanavond naar het Concertgebouw.
Daar getuige van zijn is absoluut de moeite waard, blijkens de recensie die Paul Janssen al op 30 maart j.l. op deze website over haar ‘afscheidstournee’ publiceerde (https://denieuwemuze.nl/een-persoonlijk-relaas-van-tania-kross/)
…’ Een hinkstapsprong door het muzikale leven van Tania Kross, zo is haar voorstelling Van Curaçao tot Concertgebouw het best te omschrijven. Ze toert er nog tot eind mei mee door Nederland en het is na voorstellingen als Kross Over en Van Mozart tot Madonna vooralsnog de laatste one woman show – zo mogen we haar zelf geproduceerde theatervoorstellingen wel noemen – van de flamboyante operadiva. Kross heeft in de coronaperiode met haar hele familie haar biezen gepakt en niet alleen gekozen voor het heerlijke klimaat van haar geboorte-eiland, maar ook voor een verlegging van haar activiteiten. Optreden in de Latijns-Amerikaanse landen, een theater op Curaçao nieuw leven inblazen en jong talent op haar eiland bijstaan zijn, na vijfentwintig jaar zelf in de spotlight gestaan te hebben, haar belangrijkste speerpunten voor de komende jaren.
In die zin is Van Curaçao tot Concertgebouw een afscheid, al zal ze zeker nog geregeld op uitnodiging in Nederland optreden of in tv-programma’s verschijnen. Hoewel ze de voorstelling niet nadrukkelijk als een afscheid bracht, noemt ze het wel haar meest persoonlijke voorstelling tot nu toe. Logisch, want samen met de pianisten Randal Corsen en Ernst Munneke – met beiden heeft ze al een decennialange muzikale relatie – dendert ze op even luchtige als bij vlagen humoristische wijze langs de momenten en de liederen en aria’s die voor haar een bijzondere betekenis hebben gehad. Zo gaat het voor de pauze van de opera Carmen, die om precies te zijn in twee minuten en zesenveertig seconden uit de doeken wordt gedaan, naar de aria van Baba de Turk uit Stravinsky’s Rake’s Progressen van Chaussons Chanson Perpetuelle naar een weinig historisch verantwoorde maar ontroerend mooie versie van Dowlands Flow my tears.
Ondertussen praat de zangeres het geheel als een ware variétéartiest luchtig aan elkaar – zo ‘componeert Stravinsky niet echt meezingers’-, heeft ze ‘videoclips’ laten maken die haar verhaal en de muziek ondersteunen en spelen de Curaçaose (jazz)pianist Randal Corsen en de meer klassiek georiënteerde Ernst Munneke (onder andere repetitor bij De Nederlandse Opera) de sterren van de hemel terwijl ze de grootste ster van de avond naadloos blijven volgen…’
Ga dus vanavond naar het Concertgebouw om -tot ze echt vertrokken is- de leukste zangeres van Nederland, die altijd haar eigen weg is gegaan en het schopte tot operazangeres in Glyndebourne, nog een keertje in vol ornaat te horen zingen. ‘Mensen ontroeren met muziek’ is haar grootste missie, en dat doet Tania Kross in deze prachtige voorstelling, waarin ze met humor alles aan elkaar praat, met passie en overgave.
Er zijn nog enkele kaarten:
https://www.concertgebouw.nl/concerten/1623910-tania-kross-van-curaçao-tot-concertgebouw