Gehoord, 21/2, Kleine zaal Concertgebouw door Konstantin Krimmel omgetoverd tot muzieksalon van Clara en Robert Schumann

Door Suus Blanke

 

‘Aus der Heimat hinter den Blitzen rot

Da kommen die Wolken her,

Aber Vater und Mutter sind lange tot, 

Es kennt mich dort keiner mehr.’

 

Met deze woorden begon Konstantin Krimmel zijn debuut recital in de kleine zaal van het Concertgebouw, onder begeleiding van Julius Drake. Dit keer viel het concert niet onder het kopje Hemelbestormers. Misschien omdat de zanger zich al onder de sterren bevindt.  Het was voor zijn leeftijd van rond de dertig ook al geen lichte kost die hij op het podium bezong.

Voor de pauze klonk Liederkreis op. 39 (1840) van Robert Schumann. Een cyclus waar verlangen, dood en eenzaamheid wordt verklankt, gebed in een romantische beleving van het landschap. De teksten van Joseph von Eichendorff (1788-1857) zijn voor het eerst gepubliceerd in 1837. Robert Schumann zette ze in 1840 op muziek. Hij hield de volgorde van de eerste publicatie aan. Alleen de liederen van godsdienstige aard en de studentenliederen heeft de componist niet van muziek voorzien. Zo ontstond een cyclus van twaalf liederen.

De Duits/Roemeense bariton Konstantin Krimmel kon deze toonzettingen als (bijna) geen ander zingen. Met zijn half lange haren, baard en slanke figuur, gestoken in een eenvoudig pak, kwam over als iemand die uit de 19de eeuw was gestapt. Tijdens het Waldesgespräch kleurde hij zijn stem mooi donker, waardoor je je als toehoorder in het donkere bos bevond. Die Stille zong hij zuchtend… In Mondnacht creëerde hij een liefdevolle sfeer onder de maan.

Terwijl hij zong: ‘Und meine Seele spannte/ Weit ihre Flügel aus,/ Flog durch die stillen Lande, /Als flöge sie nach Haus’, zag je zijn ziel haar vleugels spreiden en hoorbaar landen.

Het leek wel of we terug waren gevlogen in de tijd en ons bevonden in de muzieksalon in het woonhuis van Clara en Robert Schumann. Zo een knus klein gezelschap waar met poëzie en muziek de winteravonden werden gevuld. De cyclus eindigde met Frühlingsnacht, waarin de zanger met zijn stem de ruimte van de kleine zaal begon te bespelen. Daarna volgde voor de pauze nog Der Einsiedler uit Drei Gesänge, op.83. Een lied, eveneens op tekst van J. von Eichendorff, die tien jaar later op muziek werd gezet door R. Schumann. Het laatste couplet werd zuchtend gezongen, waarop het publiek met een zucht antwoordde.

 

 

Na de pauze was het woord aan Johannes Brahms. Krimmel koos als eerste voor het werk dat Brahms vlak voor zijn dood schreef: Vier ernste Gesänge, op. 121 (1896). Een werk op Bijbelteksten, in de vertaling van Martin Luther. Krimmel koos in plaats van een ingetogen interpretatie voor wat meer opera.

Hij zong zoekend naar hoop en liefde: ‘Nun aber bleibet Glaube, Hoffnung, Liebe, diese drei;

aber die Liebe ist die grösseste unter ihnen.’ Konstantin zong die woorden fijn en zacht, zodat het leek alsof je het leven op aarde voelde wegglijden.

Daarna volgden nog vijf liederen dwars door het repertoire van Brahms. Hoewel verbonden met Schumann, was de klank na de pauze in de muzieksalon geheel anders. De zanger zong goed verstaanbaar, als een dichter zonder overdreven emotie. De creatie kwam vanuit de tekst en de muziek zelf. Daarbij was er een geweldige samenwerking met de pianist Julius Drake. Alsof ze heel vaak samen op het podium stonden. Maar aan het einde van het recital vertelde Konstantin dat het voor de ‘jonge’ Julius zijn acht en zestigste recital in het Concertgebouw was en voor hem zijn eerste…

De stem van Krimmel klonk of hij jarenlang liedrecitals heeft gezongen, terwijl hij pas in 2020 is afgestudeerd bij Teru Yoshihara en wordt op dit moment gecoacht door Tobias Truniger in München. Tijdens zijn studietijd ontwikkelde hij liefde voor het lied. Behalve dat deze bariton verschillende concoursen op zijn naam wist te zetten zou hij eind 2021 in Nederland te horen zijn geweest bij het Nederlands Kamerkoor waar hij de baspartij in het Weihnachts Oratorium zou vertolken. Het werd vanwege de lockdown geannuleerd. Inmiddels bouwt hij ook aan zijn opera carrière; in september 2021 werd hij opgenomen in het ensemble van de Bayerische Staatsoper in München. Een functie die Krimmel met zijn stem en voorkomen zeker aankan. Het is een geluk dat Konstantin Krimmel snel zal terugkeren naar Nederland:

Op 4 april 2023 gaat hij de baspartij zingen in de Mattheus Passie in het Concertgebouw te Amsterdam. En op 18 mei 2023 vertolkt hij wederom een Liederenavond tijdens het Internationale Lied Festival te Zeist. Daarbij wordt hij dit keer op de piano begeleid door Malcolm Martineau. Krimmel is echt en zanger om in de gaten te houden.

Suus Blanke

 

 

Info:

Krimmel zingt Liederkreis op. 39 van R. Schumann:

https://www.youtube.com/watch?v=NaKiWrvi8Dk

Het in Nederland geannuleerde Weihnachts Oratorium van J.S. Bach is wel uitgevoerd in Duitsland én opgenomen. Via onderstaande website kunt u deze bekijken en beluisteren:

https://www.nederlandskamerkoor.nl/concertenreeks/weihnachts-oratorium2021/

Konstantin Krimmel heeft inmiddels drie cd’s opgenomen. Informatie daarover is te vinden op de website van de zanger: https://konstantinkrimmel.com/en/