Toewijding, Onbaatzuchtigheid & Integriteit

Prachtig concert door Ella van Poucke & Friends in De Duif
Gehoord: 7 juli, 19.15 uur, De Duif Amsterdam

LET OP! Volgende concert door Ella van Poucke & Friends met Schuberts Strijkkwintet: 8 juli, 21.00 uur, De Duif, Amsterdam

In een kerk pakken de anderhalve meter- voorschriften voor de bezoekers van een concert beter uit dan in Het Concertgebouw. Ook al was er maar plaats voor zo’n 40 bezoekers, de sfeervolle ambiance van De Duif in Amsterdam oogde door de manier waarop de stoelen waren geplaatst al bij voorbaat goed gevuld. De gewijde sfeer in de fraai gerestaureerde voormalige kerk deed de rest. Hier godzijdank geen harpgetokkel van Lavinia Meijer om de bezoekers voor aanvang van het programma rustig te houden en ze in de juiste stemming te brengen, zoals dat onlangs gebeurde in het eerste post-lockdown concert door de broertjes Jussen in Het Concertgebouw. In De Duif heerste gewoon een verwachtingsvolle stilte en dat is verreweg de beste introductie voor een klassiek concert. En wat voor een concert!

Topcelliste Ella van Poucke (1994), die al heel jong haar eigen kamermuziekfestival in de Amstelkerk organiseerde i.s.m. Stadsherstel, heeft zich tijdens haar studie aan de befaamde Duitse Kronberg Academy weten te omringen met de ‘fine fleur’ onder de jonge musici, die vanuit alle windstreken naar Kronberg trokken om daar hun muziekopleiding af te ronden, waaronder de fenomenale cellist Kian Soltani en de eigenzinnige violist Marc Bouchkov.

Voor haar concert in De Duif vroeg ze de Nederlands-Amerikaanse violist Stephen Waarts (1996), een onmiskenbaar talent die al belangrijke prijzen won op internationale concoursen en zich met succes spiegelt aan het heilig verklaarde spel van legendarische voorgangers als Jascha Heifetz en Itzhak Perlman, de bloedmuzikale Duits-Russische altviolist Georgy Kovalev (1990), zijn twee jaar jongere broer Alexander Kovalev, die behalve eerste cellist van Staatskapelle Berlin ook een fervent kamermuziekspeler is, en violiste Mairéad Hickey (1996), de leukste violiste van Ierland, die als geen ander plezier uitstraalt in haar manier van musiceren.

 

Op de Kronberg Academy wordt volgens de goede oude traditie veel aandacht besteed aan kamermuziek spelen – er bestaat geen betere manier om werkelijk naar andere musici en jezelf te leren luisteren!  – en dat was te merken aan het hoge uitzonderlijk hoge niveau van Van Poucke & Friends in De Duif. Zelden wordt er door jonge musici zo zuiver, fijnzinnig, uitgebalanceerd en organisch samengespeeld, vanuit het besef dat alle noten een magische samenhang hebben, net zoals de spreeuwen in een inkrimpende en uitdijende zwerm nooit uit de bocht vliegen maar als geheel toch een volkomen vrije en beweeglijke indruk maken.

Het concert begon met vierdelige Terzetto op. 74 in C voor 2 violen en altviool uit 1887 van Antonin Dvorak (1841-1904), waarbij Kovalev zich in het middenregister welluidend maar beschaafd uitleefde op zijn aanstekelijk gecomponeerde partij (Dvorak zelf speelde ook altviool!), geflankeerd door de uitstekend aan elkaar gewaagde ‘sopraanstemmen’ van violisten Waarts en Hickey, die om beurten het muzikale voortouw namen om leven in de folkloristisch gekleurde materie te blazen. En dat lukte buitengewoon goed, waarbij met name het ‘dolce, molto espressivo’ van het Larghetto, dat wordt afgewisseld met een uitbundige passage vol woeste gepuncteerde ritmes, en de spannend opgebouwde variaties van het afsluitende Tema con Variazioni veel indruk maakten.

Daarna volgde een van de allermooiste stukken uit het kamermuziekrepertoire: het Kwartet op. 35 voor viool, altviool en twee cello’s van Anton Stepanovitsj Arensky (1861-1906) geschreven ter nagedachtenis aan de plotseling overleden Tsjaikofski, waarmee Arensky bevriend was. Van Poucke speelde dit werk al als tiener met haar leraar Godfried Hoogeveen en het Reizend Muziekgezelschap van Christiaan Bor, zodat ze hoorbaar vergroeid is geraakt met de melodieuze partituur, waarin de Russisch-Orthodoxe koormuziek, de 19de-eeuwse romantiek en de Russische folklore op ingenieuze wijze met elkaar verweven zijn. Dat Arensky, die werd opgeleid door Rimski-Korsakov en o.a. invloeden van Chopin, Grieg en Mendelssohn in zijn muziek verwerkte, in het dagelijkse bestaan een nimmer getrouwde zonderling was die zich naar het schijnt te buiten ging aan drank en gokken tot hij stierf aan de tuberculose, is niet af te horen aan de serene schoonheid van zijn Kwartet op. 35.

Gevraagd naar de belangrijkste ideeën en de meest wezenlijke concepten waaraan jonge musici zich kunnen ‘optrekken’, antwoordde Stephen Waarts in een interview met The Cross-Eyed Pianist uit 2018: ‘Dedication, selflessness and integrity.’ En precies die drie kernwaarden – toewijding, onbaatzuchtigheid en integriteit – gaven schoonheid en glans aan de doorleefde manier waarop Van Poucke & Friends de ontroerende noten van Arensky tot leven wekten. Loepzuiver en werkelijk schitterend van samenklank, opbouw en balans. Van Poucke en Alexander Kovalev deden op de cello met hun warmbloedige fraseringen niet voor elkaar onder, violist Waarts trad met zijn originele, virtuoze, intens muzikale maar ook geraffineerde spel naar voren als een geboren meesterviolist en Kovalev verbond met zijn vloeiende fraseringen en fluweelzachte altviooltoon alle partijen tot één geheel.

Info voor concert vanavond:
https://www.stadsherstel.nl/170/cultuuragenda/ella-van-poucke–friends/?id=11467

 

You May Also Like

Beijer, Vos en Van Poucke brengen Russisch pianofeest in Rhenen

Alexei Lubimov viert zijn tachtigste verjaardag met zijn pianovrienden in Amsterdam

Vier ‘verboden’ cellisten

10e editie Cello Biënnale feestelijk van start