De Dag van de Componist start op de nieuwe zonovergoten IJboulevard
Amsterdam, 17 juni, IJboulevard
Door Suus Blanke
Het was erg vroeg in de ochtend. Prachtig weer en een handje vol mensen op de fantastische IJboulevard aan de noordkant het Centraal Station in Amsterdam. Onder de mensen bevonden zich voornamelijk radiomedewerkers, journalisten, fotografen, een klein aantal luisteraars, musici én componisten, zoals Matin Fondse, Caliope Tsoupaki en Martijn Padding.
Openingswerk Marco Fondse
Het startschot werd gegeven door Esther Gottschalk, directeur van New Music Now.
Als eerste werd het werk ‘Your Favorite Music Station’ van de componist des Vaderlands Martin Fondse gespeeld. De titel maakte meer indruk dan de muziek. Vlak daarvoor had hij even met het publiek twee korte meezingers ingeoefend. Bij elk hoorde een getal op een bordje. Wanneer hij dat bordje omhooghield…wisten wij wat we moesten zingen. Het werd begeleid door een aantal leden van de operaklas, die choreografiën liepen met grote verschillende kleuren groene en blauwe vlaggen.
Daarna volgde een werk van de voor deze dag benoemde stadscomponiste van Amsterdam; Meric Artac. Geschreven in opdracht van het Holland Festival. Uit een kort interview begreep ik dat het over de donkere straten in het nachtelijk Amsterdam ging. Een niet al te moeilijk klinkend werk, gespeeld door leden van het Asko/Schönberg ensemble.
Plotseling werd de ceremonie spontaan maar met medeweten van De Dag van de Componist onderbroken door celliste Doris Hochsheid en collega Harald Austbo. Ze kwamen aandacht vragen voor hun nieuwe voorstelling. Ze gingen tegen over elkaar zitten en begonnen muziekfragmenten van David Dramm en Harald Austbo te spelen uit hun muziektheatervoorstelling Caffè sospeso, zie https://cellosonate.nl/caffe-sospeso/ Er klonk ondermeer een stuk waarbij ze steeds ‘cash, cash’ zongen. De boodschap was duidelijk. Er moet meer geld voor de kunsten komen. Tot slot zongen ze boven de muziek, dat wanneer er nieuwe noten worden gespeeld, het publiek wegblijft…….
Toen ze vertrokken was het de beurt aan onze Nederlandse trombone-held Jörgen van Rijen die een solowerk van Martijn Padding ten gehore bracht.
Tot slot werd het werk van Meric Artac nog een keer herhaald. Helaas mislukte mijn poging het nu goed te beluisteren doordat ik steeds werd aangesproken door een dronken, in warme jas met capuchon gestoken, asielzoeker. Hij vertelde mij in slecht Engels herhaaldelijk dat hij dronken was en met de boot was gekomen. Toen er een groot schip over het IJ kwam langsvaren stond hij er gefascineerd naar te kijken. Tja dit tafereel paste wel bij de muziek en die donkere straten van onze hoofdstad.
Daarna werd alles ingepakt en vertrokken de musici en componisten naar de New Music Now Express. Een speciale trein die maar liefst 347 kilometer door Nederland zou gaan afleggen. Tijdens al die reisuren zou er nieuwe muziek klinken. Onderweg kon je in en uitstappen. In alle plaatsen waar deze trein zou stoppen was een stadscomponist voor één dag aangesteld.
Alle gezeur over te weinig gelden en subsidies zijn op De Dag van de Componist toch een klein beetje tenietgedaan, al kun je je afvragen hoe eerlijk en zinvol de gelden worden verdeeld. Maar dit is wel een uniek project in de wereld!
Suus Blanke
Jörgen van Rijen speelt Martijn Padding:
/Users/wennekesavenije/Desktop/WhatsApp Video 2023-06-17 at 10.11.20.mp4
Info:
Verslag over het verloop van De Dag van de Componist:
