Cellist Julien-Laferrière en pianist Fournel zijn aan elkaar gewaagd

Kamermuziek in Ede. Victor Julien-Laferrière, cello en Jonathan Fournel, piano. Werken van : Kodály, Dohnányi en Brahms. Gehoord: Edesche concertzaal, 16 november 2025

Door Willem Boone

Het thema ‘Hongarije’ was aardig gekozen voor het tweede concert van ‘artist in residence’, pianist Jonathan Fournel. Ditmaal trad hij op met een persoonlijke vriend, de cellist Victor Julien-Laferrière. Beide musici hebben gemeen dat ze het Koningin Elisabeth Concours in Brussel op hun naam schreven. Victor-Laferrière deed dat in 2017, het eerste jaar dat het aan de cello gewijd was, Fournel volgde in 2021. Het was verrassend dat de musici althans in het eerste deel van het programma kozen voor het minder geijkte repertoire.

Kodály

Bij de componist Zoltan Kodály denk je bij cello direct aan zijn monumentale Sonate voor cello solo, opus 8, enkele jaren daarvoor schreef hij de Sonate opus 4 voor cello en piano. Fournel vertelde kort voor aanvang van het concert dat Kodály op een ‘nieuwe manier voor cello en piano schreef, terwijl Dohnányi elementen op een meer klassieke wijze gebruikte.’ Julien-Laferrière liet direct aan het begin van het eerste deel de klank opbloeien met zijn sonore inzet. De muziek was beurtelings sober en rapsodisch van karakter. Het tweede deel, Allegro con spirito, was ritmischer van aard en hier kwam het ‘Hongaarse’ element goed naar voren. De muziek was soms ook hoekig van karakter en stroomde niet altijd, maar het pianissimo eind was verrassend. Tijdens deze uitvoering bleek dat de cellist en pianist goed aan elkaar gewaagd waren en al geruime tijd samenspelen. De balans was uitstekend, ook met de vleugel waarvan de klep geheel openstond.

Dohnányi

Al even onbekend was de Sonate voor cello en piano in bes opus 8 van Ernö van Dohnányi, energieke, laatromantische muziek, die melodischer overkwam dan die van Kodály. In de pianopartij was goed te horen dat von Dohnányi een groot virtuoos op dit instrument was. Julien-Laferrière liet zijn instrument volop zingen en Fournel reageerde daarop met elastisch pianospel. Het derde deel, Adagio ma non troppo, zorgde voor een rustmoment, fraai waren hierin de mooie, lange lijnen van de cello en de Brahmsiaans aandoende pianopartij. Dit deel ging zonder onderbreking over in het laatste deel, Tema con variazioni. Waar nodig greep Fournel flink in de toetsen.

Brahms

Het enige werk dat tot het standaardrepertoire voor cello en piano behoort, is de Sonate nr 2 in f opus 99 van Brahms. Bij het openingsdeel, Allegro vivace, bleek nog eens dat dit bijna orkestraal aandoet en dat het muziek met een sterk voorwaartse drive is. Die legden de twee musici dan ook volop in hun spel: Julien-Laferrière liet nog eens horen dat hij een imposant cellist is. Hij treedt eveneens als dirigent op, onder meer van het orkest Consuelo, maar hopelijk blijft hij in de toekomst zijn instrument trouw. De pianist toonde al eerder zijn grote affiniteit met de muziek van Brahms (Tijdens het concours in 2021 speelde hij indrukwekkende versies van de Variaties en fuga over een thema van Händel en van het Tweede Pianoconcert!) en ook nu hield hij de textuur van de pianobegeleiding – die er soms naar neigt om ‘ondoorzichtig’ en zwaar te worden – transparant. Hij wist deze steeds iets lichts mee te geven, zonder dat de muziek aan kracht inboette.

Het tweede deel, Adagio affetuoso, vormde een verfijnd rustpunt en het derde deel, Allegro passionato, bracht stormachtige muziek die heel typerend voor deze componist is. In het lieflijke laatste deel, Allegro molto, frappeerde opnieuw het goede samenspel van beide musici. Het lijkt een beetje op dat waarmee het Tweede Pianoconcertbesluit, ook daar is sprake van een gracieus deel dat je niet helemaal verwacht na alle passie die in de vorige delen geklonken heeft.

Encore

Als toegift speelden de musici nogmaals het tweede deel, Adagio affettuoso, uit de Tweede cellosonate die zojuist geklonken had, al net zo muzikaal als de eerste keer. Ze zorgden ervoor dat de noten van Brahms gingen stromen. Het was na het eerste concert in de residence van Fournel opnieuw een mooie avond, waarbij het toe te juichen was dat er deels relatief onbekende muziek op het programma stond!

Willem Boone

Info:

https://tickets.edescheconcertzaal.nl/nl