Muziekfestival Muze van Zuid altijd leuk en leerzaam
Vioolwandeling o.l.v. Huib Ramaer op 19/9, 10 uur m.m.v. violisten Joris van Rijn en Emi Ohi Resnick in de voormalige vioolstudio van Osar Back. Nu incl. rectificatie (Oskar Back had nooit pianoles van Bartok).
Het zit er alweer op, de vierde editie van Muze van Zuid, een van de aardigste muziekfestivals in Amsterdam, dat zich van 17-19 september traditiegetrouw afspeelde in de omgeving van het Concertgebouw, waar de muzikale geschiedenis voor het oprapen ligt. Musicoloog en artistiek leider Huib Ramaer was er ondanks de pandemie ditmaal in geslaagd 16 professionele ensembles, 10 amateurensembles, NTR Podium- Radio 4 en Concertzender te mobiliseren, om vanuit talloze locaties in Zuid het muzikale erfgoed van Amsterdam e.o. nieuw leven in te blazen. Bovendien wist hij zijn festival ditmaal smeuïg te promoten: ‘Ook een beetje genoeg van vastgoedproleten? Bouwwoede? Of ‘Prins-Bernhardjes-in-spe’ die de Willemsparkweg ronkend als hun persoonlijke Zandvoort- of TT-circuit annexeren? Steun de Muziekweelde! Investeer in het vliedende ‘losgoed’ van de muziek!’ Doen dus!
De nouveau riche onder de Amsterdammers in Zuid zal dit alles niet aanspreken, maar zeker wel de waarachtige muziekliefhebbers, die niet zelden wonen in een van de 65 straten in Amsterdam Zuid, de Zuidas, de Berlage-buurt en De Pijp die genoemd zijn naar componisten, die vaak hele goede muziek schreven maar zelden of nooit wordt uitgevoerd. Ook wemelde het er van de bekende en minder bekende musici (voor wie de buurt nu vaak te duur is), en het was heel gewoon om in de straten rondom het Concertgebouw Mengelberg en Mahler op bezoek te zien gaan bij Alphons Diepenbrock… Het is een buurt vol muzikale schatten.
Tijdens de vierde editie klonken er vaderlandse composities van o.a. Sweelinck, Huygens, Diepenbrock, Van Bree, Julius Röntgen, Henk & Louis Andriessen, Theo Loevendie, Christiaan Verbeek, Carlos Michans en Vigh, naast internationale werken van o.a Bach, Grieg, Mahler, Bizet, Zemlinsky, Poulenc, Bartok, Frid, Kodaly en Guillermo Lago. Daarnaast was er ook nog een Straatsafari, Sweelinck estafette en Surinaams Feest, Bruno Truyens van Bruno Klassiek liet bijzonder opnames uit zijn vermaarde platen/cd-zaak in Haarlem horen, in Ritual Bells, Global Gongs van Sinta Wullur weerklonk onze Indonesische geschiedenis, en er waren meer muzikale wandelingen dan ooit tevoren, waaronder een Tropische pianowandeling, twee vioolwandelingen, een bioscoop- en kunstschattenwandeling en een dirigentenwandeling. Het geheel werd feestelijk besloten met een dronk op het eeuwfeest van Diepenbrock.
Zelf liep ik zondagochtend achter de altijd vermakelijk en onderhoudend vertellende Huib Ramaer aan voor de Vioolwandeling, die eindigde in de befaamde studio van wijlen Oskar Back, de beroemde Joods-Hongaarse vioolpedagoog die zich vestigde in Amsterdam en de leraar was van o.a. Theo Olof, Herman Krebbers, Davina van Wely, Dick Bor (die vaak zijn broertje Christiaan meenam) en vele anderen. Liep Ramaer vorig jaar nog met een rugzakje en een soort amateuristische gettoblaster te hannesen om muziek te laten weerklinken op plekken waar die geboren was of ooit uitgevoerd werd, nu had hij een professionelere geluidsinstallatie in een bak op de bagagedrager van zijn fiets gemonteerd, waarmee hij zijn kleurrijke anekdotes muzikaal onderbouwde, zodat o.a. Theo Olof in een compositie van Hendrik Wijdeveld voor viool en piano door de straten knalde. Wist u dat de vermaarde Joods-Hongaarse vioolpedagoog Carl Flesch een tijd in de Van Breestraat heeft gewoond? En wist u dat Oskar Back vioolles heeft gehad van Eugene Ysaye? En dat de grote Hongaarse componist Bela Bartok ooit de pianoleraar was van Geza Frid, die ook in de Concertgebouwbuurt woonde en goed bevriend raakte met Bartok. Frid was een uitstekende pianist en componist, die een duo vormde met zangeres Erna Spoorenberg en samenspeelde met o.a. de violisten Dick en Christiaan Bor? Hij sprak vaak over zijn ‘violencomplex’, want eigenlijk had Frid liever violist willen zijn. Zulke dingen kom je te weten als je achter de onverdroten enthousiaste Huib Ramaer aanloopt, die elke editie weer nieuwe vondsten heeft gedaan.
De Vioolwandeling eindigde in de liefdevol tot de oude staat teruggebrachte vioolstudio van Oscar Back, verscholen in een hofje aan de Obrechtstraat. Het is natuurlijk sowieso geweldig om op zo’n legendarische plek te zijn, maar dit jaar wachtte de bezoekers ook nog een muzikale verrassing: violist Joris van Rijn, concertmeester van het Radio Filharmonisch Orkest, speelde in dit heiligdom der heiligdommen recht vanuit zijn hart en met hoorbaar ontzag voor Back en Bach een prachtige en soliede uitvoering van Bachs Chaconne, waarna hij samen met violiste Emi Ohi Resnick (met wie hij in het Ruijsdael Kwartet zit) geanimeerd en vol vuur vioolduo’s van Geza Frid- uiterst levendige duo’s, opgedragen aan o.a. Herman Krebbers; wat een schande dat die haast nooit worden uitgevoerd!- en de geniale Bartok.
Wenneke Savenije
Info: https://www.muzevanzuid.nl