Maurice Ravel – Strijkkwartet

De kritiek die Gabriel Fauré gaf na het doornemen het Strijkkwartet van Maurice Ravel was bepaald niet mals. Toch droeg Ravel uitgerekend dit werk uiteindelijk op aan zijn leermeester. De compositie vestigde zich binnen enkele jaren als een van de meest geliefde eigentijdse muziekwerken en is sindsdien nooit meer uit het ijzeren repertoire verdwenen. In ieder hoekje van het werk schuilt wel een onverwachte harmonische wending, een briljante melodische inval of een verrassend ingezette speeltechniek. Bij zoveel frisse ideeën zou je geen moment vermoeden dat de componist nog lange tijd aan dit juweel heeft geslepen.

Een nieuwe Urtext van G.Henle Verlag baseert zich allereerst op de heruitgave door Durand van de eerste editie door G. Astruc. Editeur Peter Jost betoogt dat Durands heruitgave wijzigingen bevat die niet anders te verklaren zijn, dan door de directe betrokkenheid van de componist. Wel uit hij twijfel of Ravel voorafgaand aan die uitgave het werk in detail doornam. Zodoende zijn andere bronnen ook geraadpleegd. De inleiding en tekstkritisch commentaar zijn zowel in de studiepartituur als in afzonderlijke partijen (en wel bij die van de primarius) te vinden. Layout, druk en papierkwaliteit voldoen volledig aan Henle’s hoge kwaliteitsstandaard.

Elger Niels

studiepartituur
G. Henle Verlag Urtext HN 9962 ISMN 979-0-2018-9962-6

strijkersstemmen
G. Henle Verlag Urtext HN 1423 ISMN 979-0-2018-0962-5