Gustav Mahler – Symphonie Nr. 9

Wederom verschijnt er een nieuw deel in de reeks Mahler – the Symphonies van uitgever Breitkopf & Härtel: ditmaal de kolossale Negende symfonie. Tegen het einde van zijn leven heeft Mahler deze symfonie met grote haast neergepend. Normaal gesproken schaafde hij na het voltooien van een werk nog jarenlang zorgvuldig zijn muziek bij, maar omdat hij de première van de Negende niet meer zelf heeft mogen meemaken, is zo’n verfijningsproces uitgebleven. Zodoende zal een aantal vraagstukken voor uitgevers altijd onopgelost blijven. De speeltechnieken voor de koperblazers zijn bijvoorbeeld niet altijd duidelijk uitgewerkt, en voor de strijkers staat de partituur vol onpraktische streken, die ons desalniettemin wel veel vertellen over de frasering die Mahler voor ogen had.

​Toch valt er over de overgeleverde bronnen het nodige te zeggen. Net als bij de editie van Das Lied von der Erde, die wij eerder bij de Nieuwe Muze bespraken, wijkt het werk van editeur Christian Rudolf Riedel inhoudelijk af van de meest recente Kritische Gesamtausgabe van Universal Edition. Het gaat daarbij vooral om correcties uit de partituur van kopiisten Boewig en Forstik, die in deze uitgave wel zijn opgenomen. De verdere voordelen van de nieuwe Mahlerreeks zijn bekend: de gemoderniseerde notatie en drukkwaliteit, plus gegarandeerde overeenstemming tussen partituur en partijen. Er zou af en toe meer ruimte genomen mogen worden in de lay-out tussen de verschillende instrumentgroepen; verder blijft er na meer dan honderd jaar zorgvuldige Mahlerkunde weinig meer te wensen over dan wat deze partituur biedt.

Melle Heij

Breitkopf & Härtel PB 5639
ISMN 979-0-004-21536-4