Hypnotiserende Eddie Harris
Door Klaas Koopman
Eddie Harris (1934-1996) werd in de jazzwereld in één klap beroemd tijdens het concert in het Casino van Montreux gedurende het jazzfestival in 1969 met pianist Les McCann door het nummer Compared to what dat over de zwarte burgerrechten in de USA ging. Maar het hele concert was fabelachtig, zoals de lp bewees. Een razend enthousiast publiek, onder wie Ella Fitzgerald, liet zich overrompelen door muziek die het midden hield tussen jazz, funk en soul.
Maar de roem van Eddie Harris smolt weg, waardoor weinigen nog herinnering aan hem hebben. Daarom is op het NDR cultuurlabel de dubbel-cd Eddie Harris- Live at Fabrik Hamburg 1988 uitgebracht. Een concert uit deze Hamburgse studio in 1988. Daarin toont Harris samen met gitarist Darryl Thompson, bassist Ray Peterson en drummer Norman Fearrington zijn origineel talent als tenorsaxofonist, trompettist, pianist en vocalist.
Het concert begint met Blue Bossa, een bossa nova die de saxofonist inleidt, totdat de gitarist het even virtuoos overneemt. Maar daarna laat Harris een andere – experimentelere – kant van zich horen. Hij was een uitvinder die het mondstuk van zijn saxofoon geschikt maakte voor trompet en trombone. Zijn volgende composities La Carnival en Freedom Jazz Dance geven hem alle ruimte tot swingende, hypnotiserende muziek. Het publiek moet in 1988 aanvankelijk stomverbaasd hebben geluisterd, maar zich al spoedig hebben overgegeven. Het is tijdloze jazz, die vandaag nog modern klinkt, vol gevoel om te behagen, maar ook met acrobatische saxofoonspel om het publiek te verbluffen.Het is bijna honderd minuten jazz met alle mogelijke zijpaden. Hoogtepunt is misschien wel Eddie who, een bijna een kwartier durende blues die geen eind schijnt te krijgen, waarin Harris op ironische manier aansnijdt dat hij na 1969 is vergeten.
Onterecht, want hij is uniek gebleven. Zoals bij Harris klinken een saxofoon en trompet niet meer en ook zijn zang (scat) is uniek.
NDR Kultur 077106
Live at Fabrik 1988
Eddie Harris (trompet, tenorsax, piano en zang), Darryl Thompson (gitaar), Ray Peterson (bas), Norman Fearrington (drums)
NDR Kultur 077106